TY - JOUR
T1 - Diagnostische accuratesse van multiparametrische magnetic resonance imaging (mpMRI) voor de lokale stadiëring van prostaatkanker in een multicenter onderzoek
AU - Oudshoorn, Frederik H. K.
AU - Jansen, Bernard H. E.
AU - Tijans, Aline M.
AU - Yska, Marit
AU - Lont, Anne P.
AU - Collette, Eelco R. P.
AU - Klaver, Sjoerd
AU - Vis, André N.
PY - 2018
Y1 - 2018
N2 - In een multicenter, retrospectieve analyse werd de diagnostische accuratesse van multiparametrische MRI (mpMRI) onderzocht voor de lokale stadiëring van prostaatcarcinoom. 430 patiënten die een preoperatieve mpMRI ondergingen tussen 2012 en 2016, en vervolgens een robotgeassisteerde laparoscopische radicale prostatectomie (RARP), werden geïncludeerd. De uitslag van het histologiepreparaat werd vergeleken met de lokale stadiëring in het mpMRI-verslag van de radioloog. Bij 15,1% (65/430) van de patiënten leverde de mpMRI geen nieuwe informatie op (rT0 of rTx). De sensitiviteit van de mpMRI voor (minimale) kapseldoorbraak (pT3a/b-pT4) was 45,6% en de specificiteit 75,5%. Bij 17,2% van de patiënten werd onterecht een orgaanbeperkt prostaatcarcinoom (rT2a-c) beschreven, terwijl in het histologiepreparaat minstens sprake was van pT3a-prostaatcarcinoom. Bij 16,7% van de patiënten werden op de mpMRI onterecht aanwijzingen voor kapseldoorbraak (rT3a) gevonden, terwijl deze er histologisch niet was (pT2a-b). De conclusie luidt dat de mpMRI als diagnostische test voor de lokale stadiëring van prostaatkanker, in deze studie, matig presteert.
AB - In een multicenter, retrospectieve analyse werd de diagnostische accuratesse van multiparametrische MRI (mpMRI) onderzocht voor de lokale stadiëring van prostaatcarcinoom. 430 patiënten die een preoperatieve mpMRI ondergingen tussen 2012 en 2016, en vervolgens een robotgeassisteerde laparoscopische radicale prostatectomie (RARP), werden geïncludeerd. De uitslag van het histologiepreparaat werd vergeleken met de lokale stadiëring in het mpMRI-verslag van de radioloog. Bij 15,1% (65/430) van de patiënten leverde de mpMRI geen nieuwe informatie op (rT0 of rTx). De sensitiviteit van de mpMRI voor (minimale) kapseldoorbraak (pT3a/b-pT4) was 45,6% en de specificiteit 75,5%. Bij 17,2% van de patiënten werd onterecht een orgaanbeperkt prostaatcarcinoom (rT2a-c) beschreven, terwijl in het histologiepreparaat minstens sprake was van pT3a-prostaatcarcinoom. Bij 16,7% van de patiënten werden op de mpMRI onterecht aanwijzingen voor kapseldoorbraak (rT3a) gevonden, terwijl deze er histologisch niet was (pT2a-b). De conclusie luidt dat de mpMRI als diagnostische test voor de lokale stadiëring van prostaatkanker, in deze studie, matig presteert.
U2 - 10.1007/s13629-018-0199-2
DO - 10.1007/s13629-018-0199-2
M3 - Article
VL - 8
SP - 76
EP - 80
JO - Tijdschrift voor Urologie
JF - Tijdschrift voor Urologie
SN - 2211-3037
IS - 5
ER -